Rani: "Nggih, Bu. Berarti ulangan dinten niki nggih mboten siyos?"
Bu Eti: "Iya, ulangan tak ganti minggu ngarep, ya."
Rani: "Nggih, bu. Punapa wonten bab ingkang kula saget biyantu malih, Bu?"
Bu Eti: "Wis kuwi wae. Tulung sesok bar bali sekolah ajaken kancamu nggo ngewangi ibu ngoreksi tugas matematika."
Rani: "Inggih, Bu. Mangke kula ajak kanca-kanca."
Bu Eti: "Matur nuwun ya, Le."Rani: "Inggih, sami-sami, Bu."
Tino: "Mbah, badhe nyuwun priksa!"
Embah: "Arep takon apa to, Le?"
Tino: "Ringgit, mbah!"
Embah: "Apa ana sekolahan kowe diwulang wayang?"
Tino: "Inggih, mbah. Kula remen sanget cariyos ringgit, kok."
Embah: "Apa arep kepengin dadi dhalang to, le?"
Tino: "Pangestunipun, Mbah. Kula gadhah gegayuhan kados Gathot putranipun guru kula. Saweg kelas sekawan sampun pinter ndhalang."
Embah: "Sing arep kotakokake njur apa to, le?"
Tino: "Punika le, Mbah. Pandhawa punika rak gangsal. Cariyosipun, Raden Janaka punika ampuh piyambak. Punapa leres, Mbah?"
Joko: "Ndra aku kok ora tau kepethuk bapakmu limang taun iki, piye kabare?"
Indra: "Bapak lagi ora sehat, Jok."
Joko: "Lha ya gene bapakmu?"
Indra: "Bapak wis krasa saya lungkrah wiwit setaun kepungkur."
Joko: "Merga yuswane sing wis sepuh apa merga gerah?"
Indra: "Mbok menawa loro-lorone. Dokter ora bisa nemtokake penyakite bapak nanging yen dakpikir-pikir mbok menawa bapak ora njaga kesehatane kanthi apik pas isih enom."
Joko: "Ya nggenah wae. Njaga kesehatan wiwit awake dhewe isih enom kuwi penting banget."