Hambamu (umatmu) yang miskin mengharap anugerahmu yang banyak lagi merata.
ﻓﻴﻚ ﻗﺪ ﺃﺣﺴﻨﺖ ﻇﻨﻲ ، ﻳﺎﺑﺸﻴﺮ ﻳﺎﻧﺬﻳﺮ
Fîka qod ahsantu dhonnî, yâ basyîru yâ nadzîru
Aku berbaik sangka kepadamu wahai pembei kabar gembira dan pemberi peringatan.
ﻓﺄﻏﺜﻨﻲ ﻭﺃﺟﺮﻧﻲ ، ﻳﺎﻣﺠﻴﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻌﻴﺮ
Fa-aghitsnî wa ajirnî, yâ mujîru minas-sa’îri
Maka tolonglah aku dan selamatkan aku wahai penyelamat dari neraka syair.
ﻳﺎﻏﻴﺎﺛﻲ ﻳﺎﻣﻼﺫﻱ ، ﻓﻲ ﻣﻬﻤﺎﺕ ﺍﻷﻣﻮﺭ
Yâ ghiyâtsî yâ malâdzî, fî muhimmâtil umûri
Wahai penolongku, wahai tempat berlindungku dalam perkara-perkara yang menyulitkan.
ﺳﻌﺪ ﻋﺒﺪ ﻗﺪ ﺗﻤﻠﯽ ، ﻭﺍﻧﺠﻠﯽ ﻋﻨﻪ ﺍﻟﺤﺰﻭﻥ
Sa’id ‘abdun qod tamallâ, wanjalâ ‘anhul huzûna
Berbahagialah dan hilanglah kesusahan hamba yang senang kepadamu.
ﻓﻴﻚ ﻳﺎﺑﺪﺭ ﺗﺠﻠﯽ ، ﻓﻠﻚ ﺍﻟﻮﺻﻒ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ
Fîka yâ badrun tajallâ, falakal washful hasînu
Wahai bulan purnama yang nampak terang bagimu sifat yang indah
ﻟﻴﺲ ﺃﺯﮐﯽ ﻣﻨﻚ ﺃﺻﻼ ، ﻗﻂ ﻳﺎﺟﺪ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ
Laisa azkâ minka ashlân, qotthu yâ jaddal husaini
Tiada orang yang orang tuanya lebih suci darimu sama sekali wahai kakek Hasan dan Husain.
ﻓﻌﻠﻴﻚ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ، ﺩﺁﺋﻤﺎ ﻃﻮﻝ ﺍﻟﺪﻫﻮﺭ
Fa’alaikallâhu shollâ, dã-imân thûlad-duhûri
Bagimu sholawat Allah selamanya sepanjang masa.
ﻳﺎ ﻭﻟﻲ ﺍﻟﺤﺴﻨﺎﺕ ، ﻳﺎ ﺭﻓﻴﻊ ﺍﻟﺪﺭﺟﺎﺕ
Yâ waliyyal hasanâti, yâ rofî’ad-darojâti
Wahai Dzat Penguasa kebaikan, wahai Dzat Yang berpangkat Tinggi
ﮔﻔﺮ ﻋﻨﻲ ﺍﻟﺬﻧﻮﺏ ، ﻭﺍﻏﻔﺮ ﻋﻨﻲ ﺍﻟﺴﻴﺌﺎﺕ
Kaffir ‘annyadz-dzunûba, waghfir ‘annîs-sayyi-âti